ayna kırıklarında
ve geçip giderken hayat
takvim yapraklarında bıraktığın izlerine anı dedim ben... her yıl o günlere denk günlede andım en son nerde öptümse seni orayı en son nerde tuttumsa elini orası ilk nerde baktımsa görmemişim gibi gözlerini gözlerin bir yana ellerin onlar da bir yana.. ben saçlarındayım sen ona bak... bakışların dahil.. gözlerin hariç olur mu hiç deli saçması.. işte böyle aradım aynalarda kırılarak çoğalan yüz çizgilerimde işte o takvim yapraklarından bana kalan anı dediğim izler bu çizgiler... birleştirirsem günün birinde bir tesadüfü çizecek işte o gün o teadüf süsü verilmiş kader son cilvesini yapsın bana.. budur diyeceğim "mutluluğun resmi"saat sabahın bilmem kaçı bilmem kaçıncı kadehte balık olmuşumdur "sende"leyerek kalkıp bir yaprak daha koparırım takvimden... iyi günler... |