Taş duruyorsa yerinde ağırdır,
İnsan kalbinden konuşursa ağırdır,
Kalpten gelmeyen söz girmez kalbe,
Sevmeden konuşulan ulaşmaz kalbe.
Makamında oturduğun yeri doldur,
Kalbindeki kin ve nefreti kaldır.
Herkesi sev, ilim ehliyle dost ol,
Cahillerle yola gitme, ağır ol.
Sen, cahille gidersen yola,
Başına bin bir türlü gelir bela.
Cahil sana bir çalım atar,
Seni de faili meçhullere katar.
Kul hakkı yeme, yerinde yurdunda,
Suali ağırdır, mizana konduğunda.
Sen, ancak kendi nefsinin hesabını,
Verebilirsin tek başına kaldığında.
Başkalarının hakkına gelince,
Onu vermek zordur orada.
Amelin konursa mizana,
Yaptığın kötülükler dizilir hizana,
Mizanındakini gördüğün zaman.
Beynini kaplar amansız bir duman.
Kalbin titremeye başlar,
Kötü amellerin seni haşlar.
Bu dünyadaki senin amelin,
Unutma! Senin ahiretindir,
Cennetindir, cehennemindir.
Adımlarını iyi ve güzel at,
Güzel ve helal olanları tat.
Sen ağır ol, oturduğun yerde,
Sabredeceksin başına gelen derde.
23.03.2015
Yozgat