Hayatımın son demi ve sessizliğimin çığlığında ölümAşk çayın içinde Eriyen şeker gibidir Demlenmiş ruhuma tat verir Acı tatlı hatıraları Yudum yudum ruhuma içirir Hor kullandım hayatı Har vurup harman savurdum Geçmez sandım yılları Saatleri zamansız durdurdum Hani nerede dostlarım Sıcak bir nefese hasret kaldım Acılar beni olgunlaştırdı Nasır bağladı ruhum Bitmedi hayatla olan kavgam Kırık dökük bir otel odası Eksileri çok Payıma yalnızlığın Ruhu donduran ayazı kaldı Gönlümün cebi delik Aşk yamalı bohça Bitmez sandım ah gençlik Hani nerede dostlarım Yalnızlığımı Isıtır Bir çaydanlık,bir demlik Mahmudiye DÜZKAYA |