GÖRMEYEN BİLMEZ
Sevdalı nağmeler neyi anlatır,
Mızrabı tellere vurmayan bilmez. Nasıl yanar yürek, ney’i inletir, Aşkın dergâhına varmayan bilmez. Şiir, sıralanmış sekiz on hece (!) Sevda ahmak işi, aşk bir bilmece (!) İnsan niçin uyuyamaz günlerce, Ömrünü bu yola vermeyen bilmez. Âşık ne düşünür, sevdada usûl, Kul niye sever ki, gâye ne asıl, Aşktan kârımız ne, hesabı nasıl, Atı uçuruma sürmeyen bilmez. Kirpik nasıl batar, kanatır içi, Bir çift göz sıladan yükletir göçü, Neyler ki gözyaşı doyurur açı, Gözlerde cenneti görmeyen bilmez. Bir damla yürekten sel nasıl taşar, İnsan nasıl yüce dağları aşar, Yürek nasıl kaynar, kan nasıl coşar, Sızıp, bir gönüle girmeyen bilmez. Sevdanın ne yokuş yolları vardır, Mevla’nın ne mecnun kulları vardır, Âşık’ın ne türlü halleri vardır, Okuyup yazmayan, sormayan bilmez. Ahmet KIR 20.03.2015 Afşin |
Nefis bir şiirdi...