Çığlık çığlığa düşüyordu
Yüzüme gözyaşlarım
Ciğerimin canı çok yanıyordu,
Bir yakınımı kaybettiğimde
Ya da birileri bir yakınını yitirdiğinde
Bende de bir çok şeyler yiter gider
Kaybolurum
Alışamıyorum ÖLÜM’ ün ayrılığına
Öyle ki bu gidişler
Giderken
Benden de çok şeyleri götürerek gider
Ben ölüme amadeyim
Karar alıyorum her defa
Bir sevdiğime uğradığında
Ona sitem yapmayacağım diye
Elimde değil her defasında
Sevdiklerimin gidişi giriyor
Ölümle olan anlaşmamın arasına
Ve ölüme yine siteme geçiyorum
Ona çok kızıyorum ve saldırıya geçiyorum
Adın bile ne kadar soğuk diye
Zaten seni
ALLAHIM herkese vermiş
Ama hiç bir canlı dayananamış sana
Dağlara vermiş inlemiş
Toprağa vermiş dayanamamış
Ağaçlara vermiş acıdan yanmış
Bir tek İnsan denen arsız
Seni kabul etmiş
Şimdi soruyorum sana
Ne zaman doyacaksın
Sevdiklerimizi almaya
Seni bunca zaman
Sorgusuz sualsiz taşımışız
Ne zaman kıymet bileceksin de
Canlarımızı
Sevdiklerimizi almaktan vazgeçeceksin
Artık seninle anlaşmam bitti
Çünki aramıza ÖLÜM girdi