BEN BİR SOKAK ÇOCUĞUYUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Merhaba 2003 yılında eski şehir’de üvey babası tarafından sokağa atılmış vede hayata insanlara küsmüş küçük 11 yaşında bir çocuğun umutları vede korkularını sizlerle paylaşmak istedim şiirlerimde . O çocuğun sonu sokaklarda kalan diğer sokak çocuklarının kaderine benzemedi şimdi okuyan, üreten vede öğreten oldu bizler ne yapalım bizim elimizden ne gelir demeyelim taze fidanlara sevgi verelim saygı vede sevgilerimle Sokakların Şair’i Eol Can
Ben bir sokak çocuğuyum
Soğuk kış akşamlarında Bir yudum sevgi avuçlarımda Uyumak isterdim anam’ın koynunda Ben bir sokak çocuğuyum Umut eker geceler yüreğime Yıldızlar yorgan olur üstüme Ağlarım uyanınca gündüzlerime Ben bir sokak çocuğuyum Olsada ekmeğim çöpten Vazgeçmedim yinede gülmekten İnsanları yüreğimle sevmekten Ben bir sokak çocuğuyum Nefret ediyorum soğuk gecelerden Bir sabah bir sabah uyanamadan düşlerden Korkum üzerime örtülecek gazetelerden Sokakların Şair’i Erol Can |
Yüreğinizden koptuğu gibi akmış sanki...
İnanın dizelerde kayboluyor insan, ne güzel yürek, gönlünüz ne muhteşem.
Can-ı gönülden kutluyorum şiirinizi...
Her mısrasında bir başka güzellik akıcılığı, bir başka harika cümleler.
Allah yürek duygularınızı, kaleminizi,yolunuzu aydın etsin efendim.
............ TEBRİKLER EFENDİM .................