Melek İntiharı
Kanlı bir ölüm gibi gece
Göz kapaklarımın sessizliğinde Ezilirken zevkle Hayatın zamanda bıraktığı iz Kalbimin kanayan yaralarının Kabukları gibi Kanayıp kanayıp tekrar kabuk bağlıyor Soğuktur suları göz pınarlarımın Her bir damla yaş Bir intihar mektubu Tanrı ya İçi boş bedenimin Ruhum meleklerle sevişiyor İşlenen her günah için Bir şiir düşüyor Bedenimin açık yaralarına Gusülsüz ibadet gibidir yaşamak Dualar hiç kabul olmuyor Bazen Tanrı dahi yardım etmiyor Kendi kendimde boğuluyorum Korkular inandığım tek şey Hiç duymadığım bir şairin dediği gibi Ağla Ağla ve sus |