Çanakkale de destan yazıp yerer düşen yiğitlerin için kaleme aldığım şiirimdir.

Katıksız, çarıksız aştım zorlu yolları

Akan kanımla ıslattım vatan toprağını

Toprağıma bastırmamak için düşman ayağını

Feda eyledim kolumu, bacağımı ve de canımı



Anneciğim, sevdiceğim gidiyorum Çanakkale ye

Ölmemek için öldürmeye gerekirse de ölmeye

Düşmanı bekliyoruz üşenmeden, mertçe, cesaretle

Feryadı kesin ilerliyoruz imanlı, kur’ anlı gönüllerle



Her yerde dalgalansın diye şanlı bayrağımız

Dualarla bizi uğurluyor analarımız, babalarımız

Helal olsun sana bu uğurda akan kanlarımız

Feda olsun sana vatan dedik bu canlarımız



Kınalı kuzular gidiyor kurbanlık koç olmaya

Yârinden, yerinden ayrılıp yurdunu kurtarmaya

Nice canlar düşüyor bu cennet vatan uğruna

Düşenler dediler ki gitsek de adımız kalır bu topraklarda



Tekbir sesleri yükseliyor semaya

Şehit oluruz biz o keskin boğazda

Silahlarımızla yatıyoruz bir bir mezarlarda

Akan kanımız yükselen bayrağın ucunda



Biz anamızdan direnişçi, yiğit olarak doğduk

İnancın ve cesaretin mayasıyla yoğrulduk

Çanakkale de set olup asla geçilmez olduk

Zalim düşmanı direnişimizle denizde boğduk



Kuşatma başlamış düşman saldırıyordu her yerden

Ortalık toz duman ilerliyordu karadan hem de denizden

Ve İmdada yetişti SEYYİT ONBAŞININ GÜLLESİ aniden

Öyle bir bozuldu ki düşman ne olduğunu bile bilemeden


Ey evlat! Bugün 18 Mart

Tüm düşmanların anasını ağlat

Siper et bedenini verme onlara fırsat

Çekilsinler Çanakkale den bu yerleri onlara daralt


Ey bu topraklar uğrunda topraklara düşenlerin evladı

Tetikte dur Hatırla şehit olan 250 bin vatan evladını

Vatanının Kadir kıymetini bilip saygıyla an ananı atanı

Yenilenlerin gözü hala vatanındadır senden almak için intikamını