Müptezel
Ve aratmadı gelen
Giden kadar kapkaranlık geceyi Ve de damarlardaki soylu yalnızlığı Ve de gömülü olan duydu yalnızlığın Artçı tıkırtılarını. Sessizlik, metanet ve metafetamin kristali. Ve de tarlalarda yeşili kenevirin. Hasatı bekleyen müptezel Ve onun kadar harman Damarlar, damarına Ah bu gözler Bu gözler yanında Yere bakmaya O kadar muhtaç O kadar harman Ve de o kadar aç. Ve de bu parmaklar uzun zamandır Uzun zaman oldu doğrusu Titremiyor karşında Alırken bardağı Dökülmüyor uçlarına Sıcağı çayın Ah bu parmaklar O kadar muhtaç Bir o kadar harman Ve de o kadar aç. Sana... İshak Gündüz |
Neler neler anlatirlar.
Tebrikler,begenerek okudum. 😉