Balkan harbinde şehit olan büyük dedem Mehmet’e


Umut ecdadımı görmek uzanıp koynuna tek
Eğilip toprağa sürmek yüzümün mahfına dek

*****

Ey! Gönül askeri Mehmet sana dağlarca selam
Sana çağlar boyu minnet sana çağlarca selam

Ey! Bu toprakları candan daha kıymetli bilen
Ey! Güzel yurdunu yardan daha hürmetli bilen

Ey! Melek çehreli asker öpeyim ver elini
Yüzümün her yeri yansın süreyim mendilini

Affet ancak gelebildim sana mahcup yanına
Gözyaşım şimdi karışsın o mübârek kanına

Geleceksin diyerek bekledi yıllarca emin
Sana bir türkü getirdim dudağından ninemin

“Mehmet’im gel hadi sensiz sabahım zulmet imiş
Kaç bahar geçti de yoksun, bu ne zor hasret imiş”

*****

Kaç nesil hânemizin sofrası her gün çileli
Senle hemhâl evimiz kendimi bildim bileli

Evde mahzun dolaşırlar babam annem ve ninem
Sanma yoksun bir asırdır, nefesin var her dem

Bir paket var küçücük, üstüne ismin yazılı
O girilmez odanın bir duvarından asılı

Mektubunmuş ne bilirdim babamın sakladığı
Her sabah gözleri yangın öperek kokladığı

Öğrenip gerçeği bir gün tanıdım ben de bunu
Yüreğim yaş döküyorken okudum mektubunu

*****

--Kadınım, elleri bağlarca kokan gül kadınım
İki evlat, biri kundakta kalan dul kadınım

Şimdi ölmek bize kalmış yaşamak vakti değil
Ve emanet iki evlat sana farzdır bunu bil

Gitmeden, yurduma hançer dayayan düşmanlar
On adım önce ölenler beni ancak anlar

Kadınım cepheyi görsen yüreğin gamla dolar
Gencecik canları bir celsede kurşunladılar

Ne kadar askeri varmış vatanın kalbi selim
Dediler hepsine birden sizi kurban keselim

Cennetin tahtına asker götürürken bu koşu
Kim tutar Mehmet’i artık, ya da Yahya Cavuş’u

Düşmanın kadri büyürken kim eder istirahat
Bir lütuftur bize ancak bu şahâdet, vuslat

Burda yağmurla cehennem yağıyor, har düşüyor
Yüreğim yangına kardeş ama yangın üşüyor

Ne diyor askere bak, Yüzbaşı Mehmet Hilmi
“Beni vursun bu siperden düşecek ilk mermi

Bu savaş başka savaş her şeyi toptan unutun
Ben ölürsem üzerimden basarak hattı tutun”

Gülle gülden de hafiftir bu savaş öyle büyük
Memlekettir bu vatandır Seyit’in sırtına yük

Hükm’olur doğduğu andan, eritir mermileri
Bir çocuk göğsüne düşmüş vatanın son siperi

Burda Onbeşli de asker daha bir taze kuzu
İşte ön saftaki en dik ve de en korkusuzu

*****

Sabah Ertuğrul’a baskın, yanaşır yük gemisi
Kimi Anzak kimi zencî ve F(ı)ransız kimisi

Yanaşıp saldırıyor sahile üç bin kefere
Vatanın namusu teslim bir avuçluk nefere

Neye kâfî neye kudret neye yetmiş asker
Bir avuç, göğsünü açmış, siper etmiş asker

Onların hepsi şehit oldu şafak görmediler
Orda bir düşmana dâhi günü göstermediler

*****
Topların menzili dağdan bile fersah içeri
Toprağın altına defnetti siperden kaç eri

Ölmeyenler siperinden çıkarak saldırıyor
Yine her saniye bir taze çiçek solduruyor

Sarılıp süngüye asker koşuyorken ölüyor
Başka bir şey bu, ölürken bile içten gülüyor

Bir ölürdük yüz olurduk bini bekler sırada
Mehmet’in dağ gibi imânı geçilmez burada

Kiminin nesli Oğuz’dur kiminin nâmı Oğuz
Hepsinin kıblesi tektir, o Nebîdir kılavuz

Ne kesik kol ne kırık diz ne kopuk el yaradır
Yurda namert adım atmış yüreğim kapkaradır--

*****

Toplanıp gelse de destan yazacak tüm şuara
Sade bir tek nefesinden yazılır bin mısra

Aşkı Mehmet bilir ancak o gönül aslanıdır
Vatanın toprağı bayrak ve mürekkep kanıdır

Aşk derindir, ona ancak deli kurşun dokunur
Aşk ki ancak şehidin gözbebeğinden okunur

*****

Ruhu titrer dizi tutmaz seni bir kez duyanın
Ömrü bir anına yetmez seni kıskanmayanın

Ne konuşmak dilerim ben ne de bülbül şakımak
Bir namazdır seni yazmak ve niyazdır okumak

Sana tarih sana destan sana sancak yakışır
Âkif’in yazdığı destan sana ancak yakışır


Fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lün
(Fâ-i-lâ-tün) (Fâ-lün)


20 Aralık 2013

(Âkif’e hürmeten ondan bir beyit eksik yazıldı)