İstanbul
İSTANBUL
I - AŞK Kabataş’tan süzülüp bir gemi kalkar ya sabah Bende İstanbul’a hasret ediyor Bismillah Yanarım hasretinin zerresi düşsün içime Başka dünyaya gidersem sebebimsin göçüme Yükselirken adalardan seherin ilk güneşi Dağılır yükseliyorken içimin kor ateşi Dalınıp seyrine mahzun çekilir aşk çilesi Yakışır hüznüne her sevgilinin kız kulesi Büyüyüp gam dökülürken geceler körleşiyor Şarkıdan sen geçiyorsan kıtalar birleşiyor Bu deniz ki sana hasret çekişimden karadır Gözlerimden dökülenler bilirim Marmara’dır II- ŞUARA Seyre dalsam Kadıköy’den sarayın gül yüzünü Kalpte duysam yine Yahya Kemal’in “bir” sözünü “Sana ben bir tepeden baksam aziz İstanbul Sen de ömrümce gönül tahtıma keyfince kurul”(*1) “İsminin harfleri düşmüş Nedim’in gözyaşına Tüm Acem mülkü fedadır o senin tek taşına”(*2) Sana meftun nice şarkın dudağımdan dökülür Başka bir iklime düştüm diye boynum bükülür Şairin rütbesi yoktur adı yoktur, bilemem Ben senin aşığınım başka da unvan dilemem III - FETİH Fethinin lütfuna ermek dilemiş her komutan “O söz”ün sırrına kurban nice insan nice can Tutuşup aşkına Avnî bir edip coştu sana Gemiler dağları dümdüz yol edip koştu sana Surların ardına varmak için elbet ölünür Konu sensen ölüyorken bile içten gülünür Bir gülün aşkına yandık sana geldik düğüne Üsküdar şanlı şafaklar ile şahit o güne Müjdeler fethini çoktan bu cihanın nedeni İşte mihman ediyorsun onu mihman edeni IV – İMZA Süzülür Topkapı’dan kalplere Cennet dokusu Ulaşır âleme ol sevgilinin gül kokusu Kaç asırdan taşıyıp atiye mağrurca eser Sinan’ın taşlara imzasını onlarca eser Bir dua bahriyenin düşse dilinden içeri Dördü birden yetişirler boğazın bekçileri Sultanahmet uzanırken göğü istercesine Ayasofya yine düşmüş kederin pençesine V - DUA Dikilen her taş için ömrüne yıllar ekilir Kim demiş yalnız ölüm kabrine taşlar dikilir Aşkla mümkün seni yazmak, kalemin haddi değil Tarihin kendisi sensin kitabın cildi değil Gam değil derdine düşmek kul için vakti seher Sende tek bir nefes almak bile dünyaya değer Cennetin sureti dünyada görülseydi eğer Olamaz başka diyar tek sana benzerdi o yer fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lün (fâ-i-lâ-tün) (fâ-lün) (*1)- Yahya Kemal - Bir başka tepeden (*2)- Nedim - Kaside (İstanbul) |