DESTANI EKBER / Çanakkale 1915…
Endemik kokular salarken zahter
İşveyle danseder binlerce lüfer Vurulup köslere çalınca mehter Ok olup yayından fırlardı safter Hafifçe esince boğazda yeller Yerinden oynardı muhkem kaleler Sönmeye yüz tutarken tüm hayaller Parlar dı gökte Mustafa Kemal’ler Ya ölüm dediler ya da muzaffer Vatana sadakat sarsılmaz mihver Görmedi bu dünya böyle bir asker Yazmadı kitaplar yazmadı defter Cehennem misali dereler düzler Tasvirde anlamsız ağdalı sözler Daha beterini yazmadı cüzler Duymadı kulaklar görmedi gözler Eceli mutlakken sonra ki sefer Ne zırha büründü ne başta miğfer Vurulup toprağa düşerken nefer Elbet ki bizimdir diyordu zafer Oluk oluk akarken kan ile ter Şükreder haline olmaya beter Vurulur sancaktar sonraki yeter Göveren toprakta umutlar biter Bağrını deştikçe top gülle mikser Bedenden tohumlar ekerdi mibzer Ölümler kustu da aynalı mavzer Görmedi sultanım ne de O kayzer Siperden öteye ecel mukadder Mehmet’se gözünü kırpmadan gider Şehit sen bayramdır gaziysen keder Takdiriilahi bu imiş kader Kaderi kısmette yoksa müyesser Geçip te gitsinler demedi ekser Bize yar olmazsa bu şanlı eser Haram der içersem şarabı kevser Bin defa verip de alsa da meğer Uğrunda şahadet cihana değer Canımdan bezerek of dersem eğer Çıkmasın bu nefes leş olsun ciğer Öyle büyüksün ki öyle muteber Seni anlatmaya yeter mi mimber Mest olup coşarken bağında dilber Hicaptır kokuna misk ile amber Avucun açıp beklerken Peygamber Cennetin vaat eder Cenabı El-Berr Yattığın bağırda gönüller makber Sen yürek atışım Destanı Ekber Mehmet Ali ÇAĞLAR (Çağlar ABDAL) Çorum / 2015 |