Tam alışmışken
alelacele soydun
çırılçıplak kaldım elinde öyle bir sardın ki dilini belime ayaklarım kesilip yerden uçuyorum sandım birdenbire evirdin çevirdin ezdin büzdün sürttün bütün dişlerine ödüm patladı korkudan nefesini üfleyince içime neyseki yapışıp kaldım dudaklarına sönerken tam kıvamına gelmiş alışmışken tadına bir çırpıda beni çekip çıkarıp attın ağzından köşedeki çöp kutusuna Sezer Ergör Cülcüloğlu |
Eğlenmesini bilen şiirleri hep severek okumuşumdur. Neşelenmeyi ve neşelendirmeyi unutmuş bir toplum olduk. En ağır durumlarda dahi, hayatı nükteli yönünden görebilmeyi, insanın sahip olduğu en değerli haslet olarak görmüşümdür hep. Ne mutlu size . .
Tebrikler ve saygılarımla.