YASIN MI VAR DELİ GÖNLÜMDünyanın düzeni böyle kurulmuş Mevsimler yas tutar yürek yandıkça Sanırsın yıllardan hesap sorulmuş Sözcükler pas tutar adın andıkça Geleni gideni hesaba çeker Sevgiyi çok gören hüzünler eker Ağu zehir olur, bil cümle şeker Yürekten geçeni yalan sandıkça İnsan umut etse kötüyü boğar İsterse, külünden yeniden doğar Kulun günahları başından ağar Yaban güllerine bülbül kondukça Gözyaşı dökersen derya doldurur Gonca güle değse hemen soldurur Olmaz sanılanı birden oldurur Yalana inanıp safça kandıkça Bazen ah ederek iç çeker insan Bekler çaresizce yadelden ihsan Sevdim diyemez mi her zaman lisan Sevilen sevene aşkı sundukça Yas bu , hep ağırmış her türlü yükten Sökermiş insanın ciğerin kökten Dosteli sevmiş ya, hem de yürekten Hep yandıkça yanmış, adın andıkça |
Sökermiş insanın ciğerin kökten
Dosteli sevmiş ya, hem de yürekten
Hep yandıkça yanmış, adın andıkça
çok güzel