16
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1691
Okunma
Dünyanın düzeni böyle kurulmuş
Mevsimler yas tutar yürek yandıkça
Sanırsın yıllardan hesap sorulmuş
Sözcükler pas tutar adın andıkça
Geleni gideni hesaba çeker
Sevgiyi çok gören hüzünler eker
Ağu zehir olur, bil cümle şeker
Yürekten geçeni yalan sandıkça
İnsan umut etse kötüyü boğar
İsterse, külünden yeniden doğar
Kulun günahları başından ağar
Yaban güllerine bülbül kondukça
Gözyaşı dökersen derya doldurur
Gonca güle değse hemen soldurur
Olmaz sanılanı birden oldurur
Yalana inanıp safça kandıkça
Bazen ah ederek iç çeker insan
Bekler çaresizce yadelden ihsan
Sevdim diyemez mi her zaman lisan
Sevilen sevene aşkı sundukça
Yas bu , hep ağırmış her türlü yükten
Sökermiş insanın ciğerin kökten
Dosteli sevmiş ya, hem de yürekten
Hep yandıkça yanmış, adın andıkça
5.0
100% (22)