Gurbet
GURBET
Akşamları,akşam değil gurbetin Geceler zifiri karanlık Acı bir hüzün çöker insanın içine Gecelerden daha da karanlık Güneş buruk doğar her sabah Gün hep yabancıdır insana Yalnızlık diz boyu sokaklarda Bir yüktür sırtımızda akşamlar Hep uzaklardadır gözlerimiz Belki tanıdık bir kuş görürüz Bir yağmur boşanır da gözlerimizden Sıla yağmurlarına benzeyen. DEDE İRFAN ÇELİK |
Çok umut edip baktık gelir mi tanıdık biri diye o kırık kanatlı pencereden..Yoktu gurbet hasretini söndürecek biri.Bir bayram sabahı terminalden sıra sıra giriyordu otobüsler içeri..Teker teker saydım inen yolcuların hepsini..Ve bir de baktı ki, Yine yok hasretimi söndürecek birileri.
İŞTE BÖYLE BİR ŞEY HASRETLİK VE GURBETLİK.
Ben bir yerlere gittim bu şiiri okuyunca hocam.Yüreğine sağlık.