ALTI KIRK BEŞ
ALTI KIRK BEŞ
Bu ikimizin yolunun kesiştiği bir hikâye; Farklı dünyaların acemi aşksızlarıydık, İlk defa bu şiirin orta yerinde karşılaştık. Sen tuhaf bir kadındın, Ben aylak bir adam. Bir sığınağımız bile yoktu Ararat’ta, Sadece yalnızdık… Bir acelen vardı, telaşla saati sordun bana, Kendi ruhunu arıyordun, önce gölgen kayboldu aniden… Bu kadar kısa bir hikâyeydi bir ömür kapanmayan bu yara; Sen bir daha aramadın, Ben de bir daha sevemedim. Ölenlerden öğrendim gidenlerin bir daha dönmediğini. Ve her insanın vardır bir öyküsü, ama yoktur bir şiiri. Ben hala seni beklemekteyim dün gibi, Saat halâ altı kırk beş ve sen yine yoksun, Ben senden yoksun, yine sen yoksun… YAĞMUR’DAN SONRA / YASİN GÜLTEKİN kitabından... |