DENİZ İLE TOPRAK
Hırçın duruşu ürkütmüş olsada.
Yinede onun varlığı güç kazandırıyor. Kendini onun kollarına bırakmak Bir nebzede olsa huzur veriyor Taneciklerini üzerinde dolaşırken Keyif alıyordu deniz... Kocaman alemde yalnızdı Kimsesizliğinin verdiği bir duyguydu belkide Toprağın varlığı.. Kaçmaya çalışsada toprağından Yapamıyordu..... Ablukasına almıştı deniz toprağı Onun olmalı menzilinde kalmalıydı Aklına koymuştu Vazgeçmek yoktu Uçsuz bucaksız dehlizinde fırtına şiddeti sundu Toprak onun savruluşuna aşık olmuştu İmkansızlığı yaşamak belkide buydu Gel gitlerin getirdiği hapsolma Tutkuyla karışık varolma...aleyna ırmak |