Haklı hükmü olsa Hakk’ın hakkında
Umudunu gamla besleyenler var
Nur ehli olanlar yansa, sızlamaz
Yanmadan “Keremlik” taslayanlar var

Prangalı sesle arşa gürleyip
Hicran potasında sabrı terleyip
Düşler sokağında ufku parlayıp
Seherde yıldızlar süsleyenler var

Çare yokken Mazhar Osman’dan gayrı
Sürmeli sözlerle coşuyor sayrı
Testiden sızanda arayıp hayrı
Umut tortusuna toslayanlar var

Bulutlar başında serin gezerken
Saatler yıllara mezar kazarken
Kalemi özenle oyun bozarken
Kirpikleri kanda tıslayanlar var

Gözünün rengini aya bulayıp
Belikten bir tutam yaya dolayıp
Aklından geçeni çaya beleyip
Hayali güllere yaslayanlar var

Kapıdan girenler hep Neron gibi
Kullandılar küle taşeron gibi
Gönül sarayına aşeren gibi
Sandım Delibal’ı sesleyenler var

Celil ÇINKIR - DELİBAL