Uzun bir seferden dönmüş gibi yüreğim
tanıdık bir yüz arıyor gözlerim
her ses yabancı kulağıma

mevsimlerden kış uğramış hüzün şehrine
acaba diyor bir ses bu soğukluk havadanmı yoksa
oysaki tatlı bir meltem esiyor yüzüme
içimde sancılı ama tatlı bir geçmiş var

bir gece vakti ansızın kaçar gibi hüzün
sanırım veda vakti geldi seninle
bozuk cümlelerin üzerine inşa ediyor cümleler

az ilerde bir sinema dalarsın ritmine
kendinden kalıntılar bulursun rollerinde
bir kadının acıyı harmanlayışına eşlik ediyor sigaram
umarsız maviliklere seslenir dizleri üstünde

nakış nakış düşer arzu hali önüne
acep der bitermi bu gelgit denizler
durulurmu ki sular az ötede
uzanırmı yeşilerin sonsuzluğu bileklerime

sonra bir keman sesi sürükler yüreğini
bir gece mehtabına
yabancıyken herkese
nasılda tanıdık bir sükut oturdu yüreğime


.......