EY İNSAN
Biraz duraksa,
Nereye koşuyorsun böyle delice. Böyle koşarken, Göremezsin dünyadaki güzellikleri. Dur! Bak, güneş doğuyor eşsiz görkemiyle. Bırak. Aksın kalbine ışığı. Sakin ol, korkma! Yavaş yavaş al nefesini, Solu hayatı, içine al. Al ki anlayasın yaşadığını. Bir kuş ol! Çırp kanatlarını. Bir ağaç ol! Bu güne yeşert yapraklarını bir göl ol! Sabırla dur yerinde Bekle balıkçıyı, kayığı Bir çocuğun damlalarını okşamasını... Bir uçurtma ol! Bırak kendini rüzgarlara. Bir kar tanesi ol! Düş içine en karanlık noktana. Yağmur ol! Bu güne yağ. Bir şarkı dolansın diline, Sevmeyi hatırlatsın sana Hayatı ve Dünya’yı. Bırak endişelenmeyi, Yarınlara yetişemezsin Sen sadece yürü. Bu günü yaşa doya doya. Yarınlar sana gelecektir Korkma. Dur koşma! İnsan olduğunu unutacaksın Koşarken böyle delice. Rüzgarların saçlarını ağarttığını göreceksin Aynaya baktığında Mutsuzlukla kaplı yüzünde... |