Sonsuz Gün Sonsuz Gece Düğün
Yollarıma çıkıyor kavak ağaçları,
Uçsuz bucaksız bir yol var önümde. Geçerken kırmaya kıyamıyorum dalları, Tutunacak bir dalım kalsın diye düştüğümde. Elimde bir kitap, gönlümün rehberi, Açıp okuyorum kuşatamasın diye düşman neferi, Nefsimle mücadelem gönlümün asıl zaferi. Amel çeyiz, mahşer kına gecesi. Cennet’ül bakide sonsuz gün sonsuz gece düğün, Nikâh şahidi münker nekir, geçen ömrümün. Dünya bir kâbusmuş, kalkmayı düşündüğüm, Tadına varıyorum, hasret bildiğim özgürlüğün. |