AYRILIK TRENİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gidenler geri dönmeyebilir de....
AYRILIK TRENİ
Damla düşmüyorsa yangın yol alır Rüzgarlar getirin serinlerinden. Ne bir el uzanır ne de ses gelir Düştüğüm kuyunun derinlerinden. Nefsime terbiye ruhuma dardı Gizlice izleyip bedeni sardı. Belli ki bana da garezi vardı Yemedim sevdanın ürünlerinden. Çaresiz yüreğin yoksa dermanı Beyhude bir masal artık her ânı Vuslata çıkar mı gönül fermanı? Kan akar burnumun irinlerinden. Cüsseni avere avere taşı Anlatsın mazimi son huma kuşu Çıplak ayak ile ölüme koşu Ne çare haber yok yarınlarından... Farzet ki hayaldi farzet ki düştü Yalanı, gerçekler alıp bölüştü! Gözyaşı oyalı bir mendil düştü Her zaman ayrılık trenlerinden. ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ.... 2010/ EYLÜL |