DEMİR YÜREK
Kulaklarımı tıkasam da sesini duymak istiyorum.
Hep kırık dökük hayalleri birleştirmekle geçti ömrüm. Çok yoruldu yüreğim bilmediği yollarda gezmekten. Kaybolmaktan korkmuyorum ama kılavuz arıyorum kendime. Zamanın durmasını özler oldum. Son durmasından bu yana çok hızlı geçiyor. Hatta durmak bilmiyor. Bazen çivi çakmak istiyorum yelkovana. Bazende pilini çıkarınca duruyor sanıyorum. Öyle işte... Sessizliğin yanımda gürültü yaptığı zamanlarda oldu. Haykırıp sesimi duyuramadığım da. Uykusuz geceleri yazmıyorum bile. Yazamıyorum... Hasret daima başımda nöbette. Efkar koynumda dinlenmekte. Kırık aynalar arıyorum kendime beni anlatan. Baksam da bir şey olacağı yok zaten. Zaten parça parçayım.. Bir doktorla anlaşmam lazım. Sonra bir demirciyle. Demirden bir yürek yaptırıp, Taktırmalıyım benimkinin yerine. Kuyumcudan elmas almalıyım sonra gözlerim için. Bu defa benim gözlerim alsın gözlerini. Güneş bu defa seni üşütsün. Kayan yıldızlara dilekler tutarsın belki. Dualar edersin belki geleceğe dair. Bencilliğini tadarsın birazda olsa. Belkide anlarsın. Zor bir ihtimal olsa da. Üzülürsün belki diye unuttuğum yollar oldu. Kendi odamda bile kayboldum biliyor musun. Tavana resmini çizmek istedim. Olmayan bir resmi nasıl çizebilirdim ki. Siluet parçalarını bir araya getirmek çok zor. Çabuk unutuyorum hatırlamak çok zor. Kaybettim beynimin seni koyduğum tarafını. Kala kala bir adın kaldı aklımda. Birde soğuk yağmurlar. Kulaklarımı tıkasam da sesini duymak istiyorum. Hep kırık dökük hayalleri birleştirmekle geçti ömrüm. Çok yoruldu yüreğim bilmediği yollarda gezmekten. Kaybolmaktan korkmuyorum ama kılavuz arıyorum kendime. |