BU KIŞI DA YANLIZ GEÇİRECEKSİNSıyırıverirsin hayatı İncecik bir yerinden Kırık camlı pencereleri Gülüşmelerin delince Bakışlarım Üşütmesin diye tenini Kırmızı biber sürerim Gözbebeklerime "Ayol ayyaş olmuş" Demesinler diye "Bu kadın" Kabadayı kabadayı kalkarsın zeybeğime Bu senin hayatın Bu bulut bu sonbahar senin Yüreğimden çağlayan Senin çığlığın Sen... İnsanı ifrit eden O inatçı kararsızlığından Bu kışda yanlız geçireceksin Biliyorum Pencereleri yine hoh’layacak Ve adımı yazacaksın Biliyorum Ve sonra Bütün çikolataları yiyip Kurdeşen dökeceksin Tahayyül edip Gülüyorum Oysa ne kadar sıcaktı Paylaştığımız yatak Ve ne kadar yumuşaktı Hiç acıtmazdı Kollarım bedenini Ve ayaklarımın arasında ayakların Nasılda ısınmıştı Zaman Tüy gibi hafif Uçup giderken avuçlarımızdan Eğer sevdiğinin elleri Sıkı sıkıya tutsun istiyorsan Omuzlarından Gel Sen en iyisi Benim içimdeki yanlız sana dön Ben hep ordayım.... |
Sıkısıkıya tutsun istiyorsan
omuzlarından
gel
Sen iyisi
Benim içimdeki yalnız sana dön
Ben hep ordayım....
........................................
Şiirin en zor yeri ilk ve son dizelerdir.şiirdeki dilin büyüsünü yüklenmek hep sona kalır.sözcükler doyurulur
bilinç atlası imgelerle donanır. Helede sevgiliye seslenişe dönüşünce
İçten ve anlamlı dizelerinizi kutlarım. SAYGILARIMLA
ŞİİRLE VE SEVGİYLE KALIN.