GÜLÜYORDUM HAYATADelilikti Kerpiçten evler yapmak Saman ve toprak Suyu kıskanıyordu Beklemekten Ben yorgundum Mutluluktan Mesuttum yıllar sonra Ve ilk defa Gülüyordum hayata Acılarım dinmişti Ve içimdeki yangını Küllendirmişti zaman Oysa Yarın hala belirsizdi Ve hala Gül kokuyordu anılar Ama ben kerpiçten evler yapıyordum Deliler gibi Hiç yorulmadan Saman ve toprak Yorgun düşüyordu Hırpalanıp ellerimde Hırsım suyuna karışmıştı çamurun Ve yoğrulup Katılaşıyordu yüreğimde Yorgundum mutluluktan Kerpiçten evler yapıyordum Ve gülümsüyordum hayata Senin bakışlarında ki Tebessümü kıskanıp |
Ve yoğrulup
Katılaşıyordu yüreğimde
Yorgundum mutluluktan
Kerpiçten evler yapıyordum
KUTLARIM