SANA YAZDIM EMMOĞLU
Güvercinler karga gibi ötüyor,
Seslerini bilemedim Emmoğlu. Dilimin ucunda tüyler bitiyor, Doya doya yiyemedim Emmoğlu. Meclisi sorarsan karıştı derler Kendini ağırlar sağırlar körler Helal haram bilmez bulunca yerler, Bir ayrılık göremedim Emmoğlu. Elinde telefon dolaşır kızlar Memleket haline yüreğim sızlar Erimedi gitti arada buzlar, Defterimi düremedim Emmoğlu. Yağız atlar kişnedikçe kişniyor Kuru Ayaz ciğerime işliyor Emniyet her yerde adam fişliyor, Sürgün dedim süremedim Emmoğlu. Dünya Düzeni’ymiş güler geçerim Sözüne aldanır insan seçerim Her akşam oturur ben de içerim! Şu dünyada gülemedim Emmoğlu. Fitne fesat kol geziyor burada İki kardeş düşman olduk şurada Ezilenler bağırıyor arada, Gözyaşımı silemedim Emmoğlu. DOĞANAY’ım gerçekleri yazıyor Bazen yazdığına kendi kızıyor Zenginler yedikçe daha azıyor, SANA YAZDIM DİYEMEDİM EMMOĞLU! Kemal DOĞANAY |