DELİYDİK BİZ

Hasretin olsa bile senle dolu her günüm,
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz,
Züleyha’nın gönlün de Yusuf gibi sürgünüm,
Dalların tomurcuğu açmayan gülüydük biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.

Her nefes alışımda iki defa andığım
Baş ucumdayken bile yokluğundan yandığım
Kapımın çaldığında geldiğini sandığım
Gönderilen selamın mektupta puluyduk biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.

Şu kör topal sevdalar tükenmedi beynim de,
Mahkûm gibi vuslatın ipi bağlı boynum da,
Bir bilsen kaç geceyi uyuttum ben koynum da,
Garibanların postu hanların çuluyduk biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.

Bu yollar peşi sıra kaç hancıyı sürüdü?
Kaç çilekeş sevdayı ayrılığa bürüdü?
Hasret denen çileden nice aşklar yürüdü,
Gelen geçen kederin bitmeyen yoluyduk biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.

Dökülen yaşlarımız dalgalarda boğuldu,
Nicesi sevdalara hazan vurdu eğildi,
Çok ağlayanlar gördüm belki gerçek değildi,
Göllere yol vermeyen pınarın seliydik biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.


Hatrını kıymetini bir bilsen nazarım da,
Ne bir hayâl ne bir düş kalmadı pazarım da,
Lale sümbül istemem dua et mezarım da,
Dilek ağaçlarının kurumuş dalıydık biz.
Ya bir yarım akıllı ya da bir deliydik biz.

HARUN YILDIRIM