Yürüyorum Üsküdar’da
Yürüyorum Üsküdar’da,
Kızkulesi ve deniz solumda, Ama ikisi de değil umurumda. Akşam olmuş artık, Denizin mavisi, göğün karanlığına yenilmiş, Soğuk bir tokat atıyor yanağıma rüzgar, Denize çalınıp, kokusuyla süslenmiş üstelik, Dön bir bak diyor, arzın tüm güzelliyle seslenip, Ama yok ! Derdim var benim, Derdimden başkasını gözüm görmez benim. Bir adam oturmuş gözlerimin camlarında, Denizin mavisi, göğün karası, ay’ın cilası nafile Bana bakıyor gözlerimden, vazgeçmiş dünyanın süsünden. İşte benim o adam. Arzın üstünde, kendi içimde, yürüyüp gidiyorum Üsküdar’da |