Bir Adı Yok Hikayemin
Ağlayarak geldim
Sessizce gidiyorum Bir bebeğin kokusu yok burnumda Bir eşin güven veren sıcak elleri yok ellerimde Doğarken yalnızlığa doğmuşum ben Şimdi bu kalabalık niye Korkmuyorum ki ben karanlıktan Korkuyor muyum yoksa, bilmiyorum Korkuyorum galiba biraz Belki de bunu hissettikleri için geldiler yanıma Belki de vicdanlarını rahatlatmak istediler Söyleyemedim onlara; Ben yaşarken beni kırdınız parçaladınız Şimdi öldüm rahatlayınız Demedim diyemedim |