HÜZÜN BAHARI
Kara bulutlar gökyüzünü kapladığın da
zamansız yağmurlar yağmaya başlar penceresinde bir adam yorgun gözlerle sevglilere bakar daracık arnavut kaldırımı sokağın sisli lambaları altında sarmaş dolaş sevgililer o ise parçalanmış aşkı ile dağınık odasının köşesinde yapayalnız oysa bir birini bulabilirdi sevgisi içinde ne oldu ise oldu bu bahar onlara hüzün baharı oldu vefasız baharlara bıraktılar kendilerini savruldu umutları dağıldı özlemleri sevdası durmadan kanatır yüreğini gelen baharla birlikte açar bayırlarda kırlara çiçekler dokunamazken onlara elleriyle boynunu büker solar çiğdemler sümbüller ne baharlar gelir geçer hüzün baharı kalır unutulmayan Nazmi Şenusta 28.02.2014. Orhangazi / Bursa |