YOKLUĞUNDA
sensiz kaldığım yerlerde
zifiri karanlıklar çöreklenir içime kara bir perde iner gözlerime görmez olur tüm güzellikleri en acımasız yanlarını yaşarım hayatın bir teselli olursun senli düşlerime tükenmek bilmeyen umutlarla bir tutkudur beni sana bağlayan böylece yaşatırım seni içimde yıllar gelip geçti bir sen kaldın bende uzanıp giden senli umutlarla yarınlara gebe gecelerde senli rüyalar kaplar biteviye ve de seninle bir bütün olurum ay ışığı gecemi aydınlatmıyor sensiz şafak söküp gün doğana dek güneşi beklediğim olur gecelerce bitmesini istemediğim mevsimler de yaşatırım seni sonsuzluk yolunda bile olsam sen olmalısın yanımda hayat denen gerçeği yaşamaya çalışıyorum yokluğunda 10.02.2014 NAZMİ ŞENUSTA ORHANGAZİ/BURSA |