kuşluk vaktinin keyfi tüllerden sızıyor odanıza
evinizdesiniz
bir tatil sabahı
bir de günlük güneşlikse
yok keyfinize diyecek
günün seremonisi hoş bir an
ağzınızın tadı tuzu yerinde
oh oh ne iyi

diyelim küçükler de sıvışmışlar yoklar
orta yer sessiz
bir siz
bir de eşiniz
bir de minderde kıvrılan miskin kediniz
ister kadınsınız
ister erkeksiniz
beyninizi gıdıklıyor fincan sesleri
burnunuzda kahve kokusu
"eh" diyorsunuz
“eşim de gelip şuracığa”
sere serpecene hani
serçelerin çimme keyfindesiniz
sabah keyfi
kuşluk keyfi
öğlen keyfi
bu keyif hiç bitmese
höpürdetip kahveyi
seyretsek gözümüze dürtülen beyaz pembe dizileri
filmleri
belgeselleri
magazinleri
işten uzakta
güçten ırakta
hani geçsek kendimizden
....
uyandırıyorlar
küçük yazıların alttan kayıp geçen şaşı sarsıntıları
beliriyor köşelerde bir anda
siyah kurdelaların bir büklümü
keyiften yasa hızla bir kaydırak
“işler ciddi ha camın ardında”
diyorsunuz
vay canına
yüksek tonda konuşmalar
yanıp sönen ışık tonları
telaşlı sesler
son dakikalar falan filan
demirbaş sunucuların hezeyanı
heyecan
heyecanlandıranlar

alıyor bir düş bencilliğinin korkusu şimdi sizi
çocuk kadarlar
gençler
henüz dün gece
ya da bu sabah sağdılar nefes alıyorlardı
aramızdan kayıp gidenler

ya
diyorsunuz bizim çocuklardan biri olsalardı onlar
bir an panik
seyrediyorsunuz olanları
keyiften sıyrılıyorsunuz çarçabuk
yol alıyorsunuz korkuya doğru
usuldan
yavaştan

haberler
kimine keyifli
kimilerin ne umuru
çıkar yolu bu belki onların
başka candan
başka kandan iştahlarını kabartan
para kokusu

yorumlar
röportajlar
siyasiler miyasiler
eski askerler maskerler
stratejistler mitratejistler
geç şimdiki zamanı canım
geçmiş zamanlar
gelecekten pembe esintiler

analar
babalar
feryat figanlar
kulaklar şimdi ne kadarını duyarlar
ara haberler ana haberler
bitip tükenmeyen
son dakikalar
gümbür gümbür ekranlar
görüntüler
kanlı dağlar
kanlı taşlar
savaşanlar
savaşanları anlatanlar
anlayanlar
anlamayanlar
elli yıl önce vardılar da biz mi duymazdık
yoksa
e-medeniyetin nimetsizliği miydi bunlar

kısacık bir an
hatırlıyorsunuz elbette
hakça paylaşılması gerekenleri
yeri yurdu
aşı işi
sevgisini insanın

çakıyor beyninizdeki kahve keyfinize bir bir
yıldırımlar
şimşekler
birer demir kazık gibi
hissetmeyene esirgemiyorsunuz lafınızı
eğer hissediyorsanız
insansınız

çocuklarımız
sıra sıralar
bir kısmı bu yandalar
bir kısmı dağın ardındalar
yüzleri kara
elleri yanık
evlerinde böyle değildiler
dün aynı sınıf aynı sıradaydılar
şimdi karşılıklı tetikteler

dağda insan
yolda insan
ovada insan
evinde insan
insansa
insan her yerde insan
kemale ermeye gerek mi var
duyar gibiyiz
diyorsunuz
hep bir ağızdan
oyun oynayacak yaş bu be
a oğullar
a kızlar
oynamıyorlar
savaşıyorlar bu çocuklar

tanıdık yüzleri hepsinin
kanımızdan
canımızdan
bizim çocuklarımız
bizim insanımız
bizim tebamızdan
sıcacık yüzleri
iri karadan da kara gözleri
ekmekleri aynı
aynı saçın bazlamacı
aynı aktar ağacı
aynı iklimi solurlar
soludukları
aynı toprakların havası
suları mu ayrıydı
hepsi birbirinin kardeşi
hısımı
akrabası
sütleri aynı topraktan
aynı ananın memesini
pençeleyip emmiş yavruları
...
müzikleri
kan kokusuyla sarılı ekranların
“holivud’undan ceymis bond’undan"
koşturma havaları
avantür’üydü bir zamanlar
şimdi ekşın’ı sinemaların
nefes tutturanıydı
kalp atışlarıydı



bu jeneriklerden haberler
bu fragmanlarda çatışanlar ve ölülerimiz
diken dikeniz
değil mi
paranın çekiciliği
silah satıcıları
petrol dolar yuro’lar
sebep değil mi
...
“sağır et beni
kör et beni Tanrım”
demek mi beklenmeli
“yok et öldür beni”
demek mi bu uğurda
duymayalım
görmeyelim
hâlâ insanları kırdıranları
bu kini
kim ise sebebi bu ihanetin

bir sarhoşluk yahu bu
bu akıl almaz aymazlık
bırakın küçük yemli oltayı
yutmuşuz en irisinden zokayı
canlar
komşular
kavim
hısım
akrabalar
niye doğurduk bu çocukları
...
Anadolu`muz var
biricik de Trakya`mız
atlayıp geçmiştik çok uzak değil
bu günler hep vardı
yaşanırdılar yedi kıtada
bu gün ülkemdeler
içimizde ağıtlar
göz yaşlarımız
sel gibi çağlar
uyanalım mı
uyanmayalım mı

bu uyku bir gaflet uykusu diyor ozanlar
bu uyku neye yarar uyanalım artık ey insanlar

anaları Ali`lerin
anaları Kemal`lerin
analar
analarımız
yaralar kan
yaralar irin
yaralar derince
ikisinin de evlatları
incecikten ince
korkmayasınız kimseciklerden
hiç bir şey olur mu bize
biz
hep birlikte düşününce
ölmesinler çocuklarımız
Tanrı ömür versin
yürüsünler el ele


02 Aralık 2007 Denizli