Kalemin Ucundaki Ütopyam
Biraz griydi sayfam,
Kara kalemimin siyahı zifir dağıtır cümlelerime, Kelimeler yok hece heceyim her satırda yine, Her karakter farkı bir renkti oysa ütopyama, Bir palyaço’yum ben, Ne çok severim çocukları, Düşünmeden davranan masum günahsızları, Birde Boyalarıyla kendi asfaltlarını çiçeklendirip şekerden ağaç yapanları, Bir pinokya’yım ben, Burnunu yalandan bir yere sığdıramayan, Doğru söylediğinde de kendine inandıramayan, Hep başkaları yönetir beni, Boyum kadar ipliklerle bağlı ellerim, ayak bileklerim, Sakarlığımla toplarım sevgileri, Bende güldürmeyi becerenler denim, Ben bir alis’im, Harikalar diyarında küçük bir prensesim, Koskoca ruhsuz kentlerden uzak küçük bir bahçedeyim, En umursanmayan solucana dost, en büyük cesur aslana rakibim, Ben bir panter’im, Dünyam toz pembe, Çimenlerim, yolum, evim, Sırların ardında gizli bir ajanım, Büyüteceğimle gölgemi takip ederim, Ben bir joker ’im Güler yüzlünün teki görünsem de eli kanlı bir katilim, Elindeki kartların hiçbiriyle yıkamazsın beni, tek hamlede dağıtır giderim, Karanlık gölgelerde şampiyon benim, Evet aslında ben hepsiyim çünkü mürekkebi bitmeyen bir kalemim. |
yüreğinize gönlünüze ve de usta kaleminize sağlık
selam ve saygılar