Bu değersiz ömrümün...
Bu değersiz ömrümün yaz’ıda bir kış’ı da
Hiç gün yüzü görmedim şu hayat okulunda. Yürüdüğüm yolların sonu da bir başı da Ne şans var ne de talih duy rabbim bu kulunda. Ne sevgi ne hayattan nasibi alamadım Mutluluk dağıtanlar beni ayrı tutmuşlar Aradım yıllar boyu dengimi bulamadım Herkes hakkını almış bir beni unutmuşlar. Çırpınıp duruyorum akıp giden deryada Böyle dik durduğuma bakma perişan halim Toz kadar değerim yok ah yalancı dünyada İkisinin ortası ne ölüyüm ne salim. Acıların esiri olmuş biçare gönlüm Kaderim böyle imiş isyan etsem ne yazar Umutsuz derbederim böyle geçti bu ömrüm Taş taş üstüne koysam felek gelip de bozar. Sevgi nedir saadet yaşamadım bileyim Kim haklı kimler haksız mukayese epey zor Ömrümün son deminde mutluluktur dileğim Hiç yakmadı gönlümü aşk denen alevden kor. Dört duvar arasında benim ki yaşamaksa Gecelerim hüzünlü yarınlarımsa meçhul Senin kati emrinde vuslat bir basamaksa Arzularım düşlerim rabbim oldukça makul. Şair:İsmail Kurt 27.02.2015 |