HAYKIRARAK SUSTUM BEN….Göğün kızıllığında, görünce gözlerini İsyan edip kendime, haykırarak sustum ben Peşinden kopup gelen, fırtına sözlerini Tek tek yüreğe koydum, bir kenara pustum ben Kar alçaklarda artık, yükseklerden esen sen Haklı haksız demeden, kuru sıkı kesen sen Kırıp döküp saçarak, seven benim desen sen Kahkahayla gülerim, gerçekleri astım ben “Git” diyen yürek nerde, nerde o cevrin nazın Yüzünde pişmanlık var, kesilmiş birden hızın Gündönümü gibisin, ne kış belli ne yazın Karanfiller açarken, damda tüten istim ben, Dil yüreğin rehberi, sen düşün o söylesin Sen yalan aşkın yalan, buna dünya neylesin Mahkûmsan gerçeklere, seni azâd eylesin Kaçaklara limanım, sığınacak üstüm ben Dünya ne kadar büyük, meğer yürekler darmış Tüm melanet kökleri, aciz kulları sarmış Hikâye bitti işte, bir yokmuş, bir de varmış Sonu yok ya bu aşkın, deli deli estim ben İsyan edip kendime, haykırarak sustum ben… AVCI- 2015 ŞUBAT 23 |
Tüm melanet kökleri, aciz kulları sarmış
Hikâye bitti işte, bir yokmuş, bir de varmış
Sonu yok ya bu aşkın, deli deli estim ben
İsyan edip kendime, haykırarak sustum ben…''KESKİNLİ
''Tutulan dilin sessizliği bağırırmış,susarak haykırır bazen insan ve bazende siz gibi çığlık çığlığa susarmış.Şiirsel yorumlar çağrıştıran şiirinizi gönülden kutlarım efendim saygımla.