HİROŞİMA
................5.AĞUSTOS.1945-bombadan önce-
O gün ben bir güzel gördüm İnce belli çekik gözlü Ve mutlu bir gülüş dudağında Daha onaltı yaşında Yürüyordü huzurlu bir bahar gününde. ...............Bulutlar kararmamıştı henüz ...............Henüz ışınlar akmamıştı. O gün ben bir çok çocuk gördüm Kahkahalarla gülüyorlardı Nasumca çocukca insanca Kimi topaç oynatıyordu Kimi uçurtma uçuruyordu Hepsinin gözünde ışıl ışıl mutluluk. ..............Gözler kapanmamıştı henüz ..............Henüz ışınlar akmamıştı. O gün mevsim bahardı Yeşil yeşil açmıştı yapraklar ağaçta Cıvıl cıvıl uçuyordu bulutlarda kuşlar Ve sevinç Ve mutluluk akıyordu her yerde Ak ak olmuş yaşlı bir ninenin saçlarında Alev alev yanan bir genç kızın koynunda Seke seke oynanan bir çocuk dünyasında. ..............Mevsim bahardı henüz ..............Henüz ışınlar akmamıştı. ...............6.AĞUSTOS.1945-bombadan sonra- Ve ışınlar kapladı gökyüzünü İçimde Ölümcül bir sancı İNSAN OLMANIN UTANCI. kutbo |
çok güzeldi şiiriniz...çarpıcı...
saygılarımla.