Çocuksu kalan saflığımız zaman yolculuğuna çıktıSen düş ülkemin hülyalı yalnızlığı İçine tıkıştırdığım yüreğime sığar mısın dedi çocuk kalan düşlerim Bak geçmişin kırmızı valizine İçinde ben dışında sen varsın Bu resim çok hoş En azından benim için dedi rüzgarda esen fısıltım Yaprak yaprak ölüm fal açarken Papatyanın kucağında Çocuksu kalan saflığımızın ile zaman yolculuğuna çıktık Saçlarımıza ömrümüzün arafta kalan yaşları döküldü Ben papatya sen ömrün son demi olarak gördün Çünkü ben kırmızı valizli hiç büyümeyen çocuk Mavi papatyalar kırmızı valize sığar mı Düş ektim aralık kalan ömrün bahçesine Sen dışında ben içinde kaldım çocukluğumun Mahmudiye Düzkaya |
İçinizdeki çocuğun ebedi büyümemesi dileğiyle...hüzündü ...düş bahçesinden topladığım mavi papatyalarla dönüyorum şiire başladığım yoldan. Sağolun sayın şair.Var olun.Esenlik dileklerimle yüreğinize.Selam ve sevgilerimle.