Hep umut var dediler
Filim her koptuğunda bir umut var dediler
Ve düşledim Masmavi gökyüzünü Kâbil’siz bir dünyanın olacağına dail hayaller kurdum Ve Habil oldum İçime yaşama sevinci geldi Ölmeyecektim artık Kabil yoktu Kâbil yoksa kötülükte olmayacaktı İsayana her kaltığımda aman isyan günahtır Umut var dediler Bir hayat düşledim dertten kederden uzak Mutlu şen şakrak Dünya’ya mesud gelen bebekler düşledim Silaha kavgaya düşman Habil ve Aybike olacaklardı Her hayatta vaz geçmeye kaltığımda,daha dur Umut var dediler Tekrar kapıldım hayallere İçim ısındı ve dört elle sarıldım hayatta Tutundum hayatın yamacına Renga/renk dünya düşledim Barış içinde kardeşlikler düşledim Her kesin tok olduğu Çocukların korkmadan büyüdüğü Herkesin sevdasına kavuştuğu bir dünya istedim Filim her koptuğunda daha dur umut var dediler Bir an Habil oldum Ve Aklıma Kâbil geldi O an son umudumuda yitirdim M,Kılıçel |
umut olmadan yaşanmaz
şiir beni çok etkiledi harika dizeler..
tebrikler..