Bir varmış bir yokmuş gibi Tanrı
Yaşıyoruz yaşıyormuş gibi
Ölücü olmak bile yetmiyor
Hatta bizzat ölmek bile
Öldürmüyor Tanrının yokluğunu
Varlığını diriltmiyor
Her yerden iniyoruz an be an zamanın dibine
Geçmişin birikenini kazanç sayarak
Zenginliğimizi ilan ediyoruz
Ademin sulbündeniz
Mesleğimiz insan olmak
Sanatımız meleklik
İşimiz gücümüzse iblisle yarenlik

Bazı kelimeler vardır sadra şifa olur
Allah der gerisini geleceğini dert etmezsiniz
Muhammed der Allahlı olmanın gücünü hissedersiniz
Bazı insanlar vardır görünce gönlünüz ışır
Hiç yoktan hayırlanır
Mutlu olursunuz
İyiliği içlerinden taşıran bu güzellikleri görüp gözetmek gerekir
İyi ki var dediğiniz bu anın adamlarını alkışlayıp çoğaltmak gerekir.

İçerisi şiirli bir adamla
Sukutu sihirli bir kadının mutluluğu
Aynı gökyüzüne konulur
Üzerine arzın yıldızları serpiştirilir
Harcıalem sevinçlere bedel ödemeden
Sözün en sıhhatlisiyle
Afiyetler dilenir
Vaktin önüne arkasına bakılmaksızın
Her anın keyfiyle sevilir sevgili
Gözlerin tadımladığı bir türkü bakılır
Dilin söylediği renklerle
Alıcı olmak mümkündür aşkı
Ya da aşkın gılmanlığını içe sindirerek
Afiyetle yenilmek iyidir...

Bu seferde çokluğun sessizliğini böldü
Öldürülmüş kadınların son kanı
İlk günah meselesinin failiymiş gibi
Erkek olmanın kaba gücü yine değdi
Anneliği olanın izzetli etine
İçinde ki hayvanı zapdetmeyi öğrenememişin
İnsansızlığı insafsızca var etti kendini
Adam olmadığı için suçlu tüm erkekler
Ve onları doğurduğu için kadınlar
Günahca baktılar birbirlerine
Çokluğun sessizliğini bozdu bu öfke
Bu öfke hiçbirşeye çare...

Dört elle ve yek yürekle hayata tutun
Mislince öleceğin vaktedeğin
Varsın cilası gitsin aşkın
Sevda denilen kimliğin geçmez olsun gişelerde
Örtülü ödeneğin umudundur nasılsa
Harca harca bitmez
Bi dünya bozuk para
Onuru mühimmatıdır insanın
Ömrü sermayesi
Peki aklı nesidir
Nesidir habire sevmek sevilmek heyyulası
İşte çıkıldıkca inilen mesele
Mesele bilmek olsa bilinir elbet
Mesele külliyen yaşamakta...

Allah diyorum
Beni her dem varetmesini farkederek
Ölecekliğimi
Süsleyeceği vakti bekliyerek
Yaşıyorum yatağında akıp giden ırmaklar gibi
Bir gün ummanın ötesinde vuslatı arayarak
Allah diyorum
Gelişi güzelliği aklımdan kalbime taşıyarak
Vaktin şeceresi olabilmenin hevesiyle
Dallanıp budaklanarak muhabbeti
En sevdiklerimi tekrar daha çok severek
Allah diyorum
Üzerime sinen dünyalık kimliklerimden silkinerek
Sahici biri olmak için yeniden...