Kasvet
Yığmışım anıları, dolmuş raflar,
Özlem, hasret, Gelmeyen vuslat, Laflar laflar! Duygusuzluk çukurunda; Kolaysa, kolaysa hisset! Sessizlik, karanlık, çıldırış, Öyle çok kullandım ki yalnızlığı; Bir kenarımda şimdi, kırış kırış, Manâsızlıklar; Bir ’yas’ bulutuydu zamansız çöken, Aylardan ’dert’, mevsimlerden kasvet. |