anlatmak…

çözmek ellerini gerdanında
ağzını iki elliyle kapatmış
o çok bilindik yüzün/

yüzüm gibi…

bir yere gidemiyoruz
kala kalıyoruz
farkındasın değil mi?
boşluğuna uzayın ve ayın yüreğine
hapsedip AKlımızı
mavi bir göğe yükseliyoruz farzet
cam parçaları ile çizerek
DÜŞlerimizi bileklerimize ki

bu kaç oldu
ve kaç olacak

farkında değilim üzgünüm…

kör kuyular ne demek?
hiç kavuşamayan yüzler gibi mi?

şiddeti ancak böyle
kabul ettire biliyoruz yüreğimize..
kan kaybı bu/

bilirim/
en koyusunu seversin
renklerin
deli ve sınırsız hallerini/terli
siyaha/suya ve simya ya
gözlerini kapatmak ve akmak gibi
biraz…

ve sonRA


kimse bilmiyor cevabı...
ezberlenen sureler gibi
ve aranan suretler ki
kavuşulamayan bir aşkın
berduşu oluyoruz
adına yaşamak diyerek
bütün durAklarda…





(...)