Ah asi Berivan’ım
Ah asi sevdam
Örerken ipek zülüflerini
Düşerdi göğsüne
Düşerdi iki yanından
Biri sağından
Diğeri düşerdi solundan...



Bazen
Kollarına kovalar takardı
Hünerli parmaklarıyla
Sürü sürü koyunlar
Sarı sarı inekler sağardı
Sonra da oturur
Peynirden örükler yapardı...



Berivan ki ne Berivan
Sözü söz
Gözleri karagöz
Bakışları yürek hoplatan
Sanki olurdu
Güzellik abidesi
Okurdu güzelliğe meydan...



Sen Berivan’ım
Sen asi sevdamdın
Günün alaca şafağında
Giyinir kuşanır
Binerdin Küheylan atına
Sürerdi Küheylan’ı
Sürerdi dağlara dört nala...



Umut dağlarda
Dağların ardından
Doğacak güneşte derdi
Özgürlük aşkıyla
Tozu dumana katardı
Umut mekanına
Şahlana şahlana giderdi...



Hasretlik aşkıyla
Diyardan diyara
Dört nala
Varırdı özgürlük diyarına
Asi dağlar
Asi Berivan’ı
Sıkıca basardı bağrına...

Muzaffer KALABA