GİTTİN
Bir müddet unutmaya çalışırsın diyerek
Sensizlik girdabının içine ittin beni. Bensiz de yaşamaya alışırsın diyerek Yokluğunun hicrinde eğittin gittin beni. Vefasız ellerini kınarken avuçlarım Hasretin çarmıhında kanarken avuçlarım Gözyaşımdan kor gibi yanarken avuçlarım Nasıl böyle kendinden soğuttun gittin beni. Ağarmayı bilmedi her dem karardı âfak Gecelerim bitmedi ne gün doğdu ne şafak Düşlerim bölük pörçük umutlarım un ufak Değirmen taşı gibi öğüttün gittin beni. Can çekiştim kan kustum dilim dilim dilindim Varla yok arasında bir yerlerde bilindim Ölü saydılar beni nüfustan da silindim Cam kırıkları gibi dağıttın gittin beni. Feda etmiş uğruna ömrünün son demini Yitik bir eşya gibi kaybetmiş önemini Zamanını tüketmiş doldurmuş dönemini Takvimlerde kapanmış çağ ettin gittin beni. Hasan Hüseyin YILMAZ |
nihat yurt kanada selam olsun sanada