TÜKENDİM ARTIK
Son umut da soldu içimde şimdi
Yıkıla yıkıla tükendim artık. Ciğerimi böyle dağlayan kimdi? Yakıla yakıla tükendim artık. Sen ettin sen beni diğer yarımdan Çok acı çeksem de sustum ârımdan Mavzer yemiş gibi damarlarımdan Söküle söküle tükendim artık. Bir daha sevmek mi? Tövbe bin kere Hiç oldum hicrinde göz göre göre Kuru yaprak gibi savrulup yere Döküle döküle tükendim artık. Dertler evim oldu pişmanlık yurdum Gözümü yumduğum gibi uyurdum Acılar içinde kıvranıp durdum Büküle büküle tükendim artık. Görülmedi böyle işkence daha Kirpiğin dönüştü yüzlerce mıha Avuç içlerimden her gün çarmıha Çakıla çakıla tükendim artık. Hasan Hüseyin YILMAZ |