sevdaya
sevdayı sorduğum bir yol buldu da
sen de deliliğe vur diyemedi gece olsun gündüz olsun oldu da gidene gelene dur diyemedi sevda dedi düştü kalem eline düştü kirpiğinden bahtın yeline koyup yüreğini sazın teline önce bam telini bur diyemedi işte dedi ellerini açtı da boşluğa tutunup vardan kaçtı da ermez dedi akıl candan geçti de nasipmiş aşılmaz sur diyemedi sıktı yumruğunu geriye döndü tuttu öfkesini kendini yendi sessiz çığlığının sesi dinlendi bu sükut adama kor diyemedi evet dedi yaşayan bu sevdada vara yoğa edilen her vedada yalnızlıktan öte ferden ferdada istersen en başa sar diyemedi dedi yanımdaydı yanı başımda şimdi yok diyemem işte karşımda cehennem dibimde cennet arşımda bu yarada huzur var diyemedi öğretti sevenin rengiymiş sevda ezelden vurulmuş söze pranga azrailin bile ürktüğü kavga dünyevi bir nefes yar diyemedi |