AKLIN YOKLUĞU ARAF
En tiz haykırışlarda bile,
Kaybetmekten korktuğum, Tek soğuk nevalem: akıl. Eşiğinde salınsam da sürekli, Araf bir perde... Altında mı cennetin üstünde mi? Belki gökte, Belki gökten öte, Belki de mukim yerde, Gözler önünde gizli. Araf bir ceza... Tarafsız ve gayri iradi Yoklama var arafta: Devenin hörgücü Aslanın pençesi Yılanın zehri Kavimler göçü Medeniyet silgisi Yok! Şehirler, plazalar Sokaklar, çocuklar, Köprünün altında pazarlanan organlar, Üstünde son model arabalar, Aklın örttüğü ayıplar, Yok! Rüzgara tutunmuş vaadler, Makaraya sarılmış sevdalar, Pasını makamla cilalayan suçlular, Faili meçhul yıkımlar, Yok! Her şey meydanda, Dayanılmaz buna. Rabbim! Dayanılmaz buna. Aklımı bağışla bana, Koca bir örtü gerek dünyaya. Naz ÇAKIR |
anlamlı ve çok güzel dizelerdi..
esenlikle..