KALBİMİN KÜLLERİ
Kalbimden ayaklarıma,
sen giderken, Küçük küller döküldü... Ilık meltem esmiyor, zira kalbin,kalbimin çarmıhıydı... Pamuk ipliğine bağlıydık, sonra kopduk. Çimenleri kokla, Gökyüzüne bak benim için, İç benim için, Benim olmadığım yerde... Ölemiyorsak eğer,sev benim için. Başka açılardan bak bana, olduğum gibi kabul etmiyorsan... Aşırıcı ol, Aykırı, Ama asla kukla değil. İplerin olmasın hayata karşı. Bir nehir aksın ve benim kokumu getirsin sana, Özgür olmak istiyorsan ol. Ömrümün hasatı SENSİN. Fakat kaldıramadığım bir hasatsın. Seni sevmek kuralları unutmakdır, Beni üzemessin, Üzümeyeceğin kadar sana olan aşkım,içimde... senden bana kalan, Aşkdır... Aşk korkusuzların işidir... Yüzün rüzgarlarımda uçuşan ince bir ipek parçasıdır. Alevlere dolanıyor bak içimdeki aşkın, Öyleyse beni gör!... Derisi soyulmuş bir hayvan kadar gerçeğim... |