AĞRI DAĞI OLSAN, BRE NE ÇIKAR
Ey! derya gönlümde kınalı kuzu
Sana bebem gibi ben bakmadım mı? Sevdan yüreğimde ince bir sızı Seni namzet yapıp, ben takmadım mı? O bir çift gözlere, tatlı diline Yandırıp, döndürdün aşkın külüne. Bülbül gibi şakıp gonca gülüne Türküler, ağıtlar ben yakmadım mı? İnanıp sevgine hep bel bağlayıp, Hasretinden seller gibi ağlayıp, Gönlümden gönlüne aşkla çağlayıp, Çoşkun dere olup ben akmadım mı? Hüzüne düşmesin bir tek yaprağın Dalgalansın aşkımıza bayrağın. Ya benim olursun, ya da toprağın Diyerek, hayattan ben bıkmadım mı? Bende böyle güçlü sevgin hep akar Cümle engelleri yüreğim yakar Ağrı dağı olsan bre ne çıkar, Sen yokuşum oldun, ben çıkmadım mı? ADALET MORKOÇ |