Sen hercai menekşe ben vefada kül haydi bana gül doğurArındım dünde kalan küllerimden Savurdum bir avuç kalana dek Ve o en son avucu yüreğine bıraktım Yüreğinin ateşine emanet..... Kaç kez gittin belli değil ey! Hercai Gel desem dönecek misin Lakin! Benim sessizliğim ilmektir yüreğinde önce senin yüreğini astım kendime Sonra benim ruhumu Dönsen de bana geri Ruhsuz bir benden karşılayacak seni Ne sen dön nede ben sende asılayım Ben kendi yalnızlığımda kül Sen hercai yalnızlığında hür kal Ne çığlığın kirlensin Nede yüreğin kilitlensin yanlızlığa Sen hercai menekşe Bense vefada külüm Haydi bana gül doğur Mahmudiye Düzkaya |