Yitti sevgiler sanki buhar olup uçtular,
Bir kolye gibi kopup, dağıldılar yerlere,
Ne yazık ki gözlerde sanki birer suçtular.

Artık kalmadı rağbet, bakılmaz değerlere,
Paran var mı cebinde, güzel, alımlı mısın?
Dikkat ediyor musun ’belki’ler, ’eğer’lere?

Pahalı mı elbisen, biraz çalımlı mısın?
Ceplerinde bol para, cüzdan şişkin, tomarla.
Her yüzüne gülene bakıp ılımlı mısın?

Hiç umrunda değil ki, oyalanır kumarla,
Gününü hep gün eder, faydasız pişmanlıklar,
Artık ne ev kalmıştır, ne araba, ne tarla.

Mesken olmuş sokaklar, bazen de samanlıklar,
Utanır dost, düşmandan, nerde görse saklanır,
Bazen de kafa tutar, yapar kahramanlıklar.

Zararın neresinden dönsen alnın aklanır,
Kucaklar yine dostlar, eski dost düşman olmaz,
Doğruluk gibi yoktur, yine ismin paklanır.

(a b a, b c b, c d c, d e d.... Terzalima denilen bir şiir türü)

Hâlenur Kor